Voor geen meter

Ik moet zeggen, al wist ik het eigenlijk van te voren, het was wél een beetje van een teleurstelling.
Mijn eerste uur Tacxen op de TT (tijdrit) fiets is een feit, en het ging niet helemaal lekker.

Waarom?

Nou, ik denk een combinatie van een aantal zaken:

Allereerst ben ik 's middags lekker wezen hardlopen, was erg fijn is. Alleen de benen zijn het niet gewend om eerst een half uurtje op gestampt te worden, alvorens een uur of vijf later een uur lang met wisselende weerstanden rond te moeten draaien.
Daarnaast is het een nieuwe fiets, en deze moet dus nog fijn afgesteld worden.
Het is ook bovendien een TT fiets, waardoor je sowieso erg laag zit, en ik ben "gezegend" met een eigen airbag die je dan behoorlijk in de weg gaat zitten.
(voor degenen die nooit op een TT fiets hebben gezeten; je kunt het vergelijken met laag in de beugels fietsen op een racefiets, en dan maal drie).
Maar ja, aan de "airbag" wordt langzaam gewerkt, en hopelijk is deze over een half jaartje sterk gereduceerd.

Het ergste was echter het wennen aan een nieuwe zadel! Ik had lang getwijfeld over welke zadel ik wilde op mijn nieuwe fiets. Op mijn racefiets én mijn mountainbike heb ik Specialized zadels, die met hun "Body Geometry" erg lekker zitten. Omdat ik ook geen last wilde hebben van een "slaapzak" heb ik ook gekeken naar de TT zadels van ISM (weet je wel, de lelijke zadels met het spleetje aan de voorkant... zie HIER).
Ik was echter héél erg gecharmeerd van de nieuwe TT zadels van Prologo met hun anti-slip ribbels, en daar ben ik uiteindelijk voor gezwikt.
Nu weet ik dat je aan een zadel moet wennen, maar dit doet wél héél erg zeer! Gewoon niet voor mij denk ik dan, maar ja, wat moet ik nu doen? Blijven volhouden (wie weet went t wel)? Overstappen naar Specialized TT zadel (bevalt ongetwijfeld, maar tja......).

Ik zal er de komende tijd over nadenken..... de eerste geplande tijdrit is begin April, en ik ga er erg onbevangen naar toe, en ik merk wel wat me overkomt........dus ik heb even de tijd.