Zorgen

Ik heb (sportieve) zorgen.
Afgelopen week een wat zere knie. Na een dagje was dit over, en dus lekker wezen hardlopen en fietsen.
Tijdens het sporten nergens last van, maar daarna aanzienlijk meer pijn. Knie ook wat dikker en voelt erg stijf. Na een paar dagen rust voelde het prima, totdat ik over een tas struikelde en me verstapte.
Weer pijn.

Na weer een paar dagen rust lijkt het wat beter te gaan, maar is zeker niet wat het moet zijn. Wel balen, want ik volg mijn voorzichtige loopschema's erg trouw, en er wordt pas na 2 weken weer een volgende stap ingevoerd, en dan nog is dat maar een verlenging van 5 minuten per keer.
Ik heb het hardloopvirus aardig te pakken, en vind het een uitstekende aanvulling op het fietsen. Daarnaast heb ik een paar leuke hardloopdoelen komend winter, en ik hoop niet dat ze nu gevaar lopen nu ik een paar weken achter loop op mijn schema.
Ik neem weer een paar dagen rust, vervolgens gaan we naar Karpathos voor een week om lekker van de zon te genieten. Ik zal veel in het zwembad/zee zijn, en ik neem de hardloopschoenen ook mee. Als het goed lijkt, waag ik me daar op een klein rondje van een minuut of 20, of een paar 5 min intervalletjes.
Als het steeds niet goed gaat, of erger wordt, zal ik toch ri. de fysio moeten na mijn vakantie.
Botten en spieren vind ik minder "eng".... als daar iets aan mankeert heb je een vrij betrouwbare tijdsplanning voor wanneer het allemaal geheeld is...... dingen als zenuwen, pezen en banden vind ik op één of ander manier iets lastiger.

Bij terugkomst sowieso een leuk project voor de boeg: het opbouwen van een nieuwe winterfiets om lekker mee door de pekel en rotzooi te kunnen rijden komend winter....... voorzien van lichten en spatborden! :-)

Ik meld me weer over een paar weken.... sowieso wat bruiner, en hopelijk ook minder of geen pijn in de knie.

Het weer op Karpathos ;-)

Mogelijkheden benutten

De wekker ging vroeg afgelopen zondagochtend. Erg vroeg!
03:30u om precies te zijn.
Mijn schoonouders gingen op vakantie, en ik ben altijd de aangewezen man om ze naar Schiphol te brengen.
Het zijn fantastische mensen, dus dit doe ik graag.... al is het soms erg, erg vroeg.
Mijn vrouw bewijst in deze wederom wat een "top-wijf" ze is door te zeggen:
"Lieverd.... als je toch een keer daar in de buurt bent, waarom doe je de MountainBike niet achterop de auto en pak je een paar rondjes Schoorl?"

:-)

Dus zo gezegd, zo gedaan, en de schoonouders werden gebracht en ik reed daarna richting Schoorl.
Ik voelde me erg moe toen ik daar om vijf over zes in de ochtend aankwam. Ik had erg slecht geslapen, ongeveer 3.5uur en met maar één bakje benzinepomp koffie was de cafeïnepeil vrij laag.
Het was nog aarde donker in Schoorl en je kunt zonder lichten niet zo de bossen in. Ik besloot om even op de achterbank van de auto te gaan liggen en eventjes een halfuurtje te knipperen.
Ik was direct vertrokken, om vervolgens 45minuten later wakker te worden. Ik voelde me verbazingwekkend genoeg best lekker, dus ik hees me in mijn fietskleren, haalde de fiets van de auto, en ben met een zeer mooie zonsopkomst begonnen aan wat waarschijnlijk de mooiste, en zwaarste mountainbikeparcours ons land rijk is.......buiten Limburg dan wel te verstaan. 

Ik heb de laatste weken veel hardgelopen, en zeer weinig op de fiets gezeten, dus ik was in het begin "bang" voor een zware dag. Echter niets was minder waar, want mijn conditie (wellicht juist door veel te hebben gelopen) was prima in orde en ik heb nooit eerder zo "makkelijk" Schoorl gereden.
Ik deed uiteindelijk twee rondjes, en heb getwijfeld over een derde.
De tijd en wens om even een middagje met t gezin door te brengen kreeg de voorkeur, maar wat heb ik enorm genoten. Zwaar, maar niet té, en lekker uitdagend.
Heerlijk!!!
Zie hier mijn ritje.

Pijn

Ik heb gisteren pijn geleden..... héél veel pijn.

Niet van het fietsen, maar van het masseren. Hoe dat komt?

Nou, om de winter lekker door te komen en om toch veel te kunnen sporten met een beperkte tijdsschema, heb ik besloten om ook lekker te gaan hardlopen. Ik ben al een tijdje bezig, en ik moet zeggen dat het me prima bevalt. Ochtends vroeg eruit en even de hardloopkleren aantrekken is even lastig, maar als je éénmaal buiten staat is het prima. Gevolg: je bent voor 07:15u weer thuis en heb je sportmoment al gehad.
Ik heb doelen nodig, dus ik heb me ingeschreven voor de 10km Adventure Run op Ameland in december.
Om hier enigszins goed beslagen ten ijs te komen heb ik eerst een 12 week schema van 5km afgewerk, die ik nu goed beheers.
Nu ben ik bezig met de volgende schema, van 5 naar 10 km. Dit heb ik als het goed is eind novenmer / begin december afgerond. Dan een week of twee onderhouden en taperen, en dan lekker de Adventure Run proberen zo waardig mogelijk te lopen.

Het volgende doel is ook al bekend..... namelijk de Feanster Cross Duathlon eind januari. Eerst hardlopen, dan Mountainbiken, en dan weer hardlopen (Duathlon = Triathlon voor mensen die niet van zwemmen houden ;-)) Om mijzelf even te laten wennen aan deze lichamelijk aanslag, deed ik voorzichtig mijn eerste Brick-training een paar dagen geleden. Dat is een training waarbij je twee sporten traint in één training.
Wat ik deed was dus 40min op de mountainbike, onmiddellijk gevolgd door 2km hardlopen. Zo boots je een wedstrijdscenario na, en kan je lichaam wennen aan de overgangen van fietsen en hardlopen.
Het was zwaar, maar viel me niet tegen.

Maar goed...... al dit lichamelijk geweld heeft gevolgen voor mijn lichaam. Nou ja, lichaam.... ik ben me goed bewust van de gevaren van overtraind zijn, dus ik hou me keurig aan de schema's, maar mijn kuiten dachten daar anders over, en waren gisterochtend overgegaan naar de "protest-stand". Kramp en keiharde spieren was het gevolg. Dus een telefoontje naar Frits "de Slager van Folsgare" en een massageafspraak was zo geregeld.
Gisteravond klokslag 21:15u was ik aan de beurt. Ik kleedde me uit, ging liggen op de massagetafel en Frits pakte mijn kuiten......... "Alle Jezus man..... wat is hiermee gebeurd?.... oei oei oei...... alles in de knoop...... dit ga je zo meteen wél voelen hoor!" was zijn deskundige reactie.
Ik kan je vertellen, zijn deskundigheid klopte als een bus, want wat volgde was ongeveer 40 minuten pijn lijden om de benen enigszins los te krijgen.
"Dit is ook niet in één sessie goed te krijgen hoor" was zijn volgende constatering.......

Vandaag een dagje rusten. Volgende week dinsdag, 21:00uur ben ik weer aan de beurt voor een afstraffing.