Soms kan je t niet laten.....

Ik kon het niet laten. Tegen beter weten in tijdens een antibioticakuur in miezerig, koud weer toch een blokje om gaan fietsen. Het kriebelde gewoon, het moest gewoon. Daarnaast kreeg ik verwijten dat ik vrij onaangenaam was thuis gezien mijn humeur.

Op de fiets dus, rustig met lage hartslag.
Koud, en toch afzien gezien de fysieke gesteldheid.
Maar oh zo lekker!

Het was dus de vraag hoe ik de rit zou verteren, maar ook daar goede berichten. Voel me stukken beter. Blij dus!

#stelvioherewecome