Zogenomemd, omdat Goutumer dorpshuis Ien en Mien garant staat voor een heerlijk en welverdiende kom snert als de tocht volbracht is.
In de auto onderweg naar Goutum kreeg ik al een bericht van een wel héél laffe "Klasbak" die de paar druppen op Buienradar dusdanig dreigend vond dat hij niet wilde fietsen.
Verbaasd en teleurgesteld vervolgde ik mijn weg naar Goutum, me afvragend of ik de enige zou zijn.
Daar aangekomen was ik zeer blij verrast door de aanblik van ongeveer 20 fietsen van Fiets Friezen die de tocht wél aandurfden.
De tocht zelf (waarbij overigens alle Klasbak winnaars in afwezigheid schitterden) werd gekenmerkt door een zeer harde wind, af en toe pittige buien, en een groep fietsers waarvan het niveauverschil zéér duidelijk was.
Het meest gehoorde geluid was: ZUCHT.............
Zucht van de koprijders die voor de zoveelste keer teruggevloten werden omdat het te hard ging, en zucht van de mindere goden die het achteraan écht erg lastig hadden.
Mijn benen waren gelukkig meer dan in orde, en ergens voorin was de beste plek...... en ook de enige manier om warm te blijven....... ook ik werd een aantal keren teruggevloten.
Overigens logisch, gezien de één begint net met fietsen, de anders fietst al 40 jaar, de één heeft lekker het hele winter de nodige arbeid gedaan, en de ander zit voor de tweede keer op de fiets.
Dát, gekoppeld met een zéér harde wind, (slag)regen en hagel maakte het onmogelijk om iedereen bij elkaar te houden, en zelfs af en toe wegkapitein spelen (en mensen die t zwaar hadden uit de wind houden en moed inspreken) was lastig door de wind en horizontale regen.
Terug in Goutum smaakte de snert erg erg lekker en deze was ook meer dan wel verdiend na 66km afzien, maar hoofdzakelijk genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten